Over mij

Een succesvolle baan, een goed gespekte bankrekening, een leuk gezin en jawel - zelfs die labradoodle om het compleet te maken. Perfect plaatje, vind je niet? Ga ik je direct met beide benen op de grond zetten. Want man, wat kwam ik mezelf tegen.

Dat hierboven? Dat was mijn leven. Op papier leek alles te kloppen, in het echte leven was ik ongelukkig. Ondanks dat ik ‘alles’ had, was daar toch dat lege gevoel. Je weet wel: alsof er iets miste. Jarenlang liep ik ermee door. Regelrecht voorbij mijn eigen gevoelens - en die van mijn vrouw. Ik ben altijd al een ambitieuze man geweest. Mezelf full focus op werk storten voelde daarom als ‘mij’ - niet wetende dat het ook een makkelijke vluchtroute was.

Hoge omzetcijfers, laag in geluk

Met een diploma Accountancy op zak vervulde ik verschillende interim rollen glansrijk, waarna ik per 2020 startte als fulltime finance freelancer. Dat dit een juiste zet bleek, lieten ook de omzetcijfers van het eerste jaar (€180.000) zien. Maar… was dit wel zo juist? Nou, niet dus, waarmee ik terugkom bij dat ongelukkige gevoel. Ja, de cijfers vlogen door het dak, maar was ik wie ik wilde zijn? Ik was veel weg voor werk, weinig bij mijn gezin - en als ik er dan fysiek was, was ik emotioneel niet aanwezig. Er ontstonden geleidelijk steeds vaker botsingen. Met mezelf, mijn vrouw en mijn kinderen.

Het werd thuis zwaarder en zwaarder en ik ging steeds meer en harder werken en sporten. Daardoor werd het thuis alleen maar slechter en ik besloot te gaan scheiden. Nadat ik al mijn moed bij elkaar had verzameld en dit tegen mijn vrouw vertelde werd het eerlijk gezegd alleen maar zwaarder.

Ik was eenzaam. Echt eenzaam! Ik heb wel vrienden om me heen, en zelfs een hele goede vriend met wie ik vaak alles kan bespreken, maar toch voelde ik me eenzaam. "Waarom praten wij mannen niet wat meer over dit soort zaken?" en "Ben ik nou echt de enige die hier tegen aanloopt?" waren vragen die door mijn hoofd spookte.

Ik dacht het probleem opgelost te hebben door te gaan scheiden, maar eerlijk gezegd was ik ongelukkiger dan ooit tevoor.

Ik besloot het roer om te gooien. Ik investeerde in coaching en therapie, confronteerde mijn eigen patronen en leerde opnieuw verbinding te maken met mezelf en mijn gezin.

Door ruimte te maken voor alle emoties hervond ik de liefde voor mijn vrouw, die daar gelukkig nog steeds voor open stond. We zijn nog steeds samen en deze crisis heeft ons dichter bij elkaar gebracht. We zijn nu samen sterker en gelukkiger dan ervoor!

Door heel veel zelfstudie, eigen trajecten te volgen en een coachopleiding heb ik me voorbereid op de volgende stap:

Nu help ik andere vaders om hetzelfde te doen: bewust vaderschap vormgeven, balans vinden tussen werk en thuis, en echt aanwezig zijn voor je kinderen (en je vrouw).

Ik houd het in mijn coaching graag menselijk. Zonder onnodige opsmuk. We maken het niet mooier dan dat het is, maar zijn trots op wie we zijn. Daarover gesproken: dit ben ik ook…